“ဘ၀အတြက္ ၁၄ ရက္”။
ဒီကဗ်ာကို ေရးတဲ့သူက စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ကေလးခ႐ိုင္၊ ကေလးၿမိဳ႕၊ ထိုမာ စက္မႈလယ္ယာစံျပေက်းရြာ၊ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ေဆးျဖတ္စခန္းက ေဆးျဖတ္လူငယ္တစ္ဦး။ သူ ေရးထားတဲ့အခ်ိန္က မူးယစ္ေဆးေၾကာင့္ ဘ၀အတြက္ အဘက္ဘက္က ထိခိုက္လာမႈကို သိရွိခ်ိန္။ သူနဲ႔အတူ ေဆးျဖတ္ ေနတဲ့သူ ေနာက္ထပ္ လူငယ္ေျခာက္ေယာက္ကို ခုနစ္ေဖာ္ရယ္လို႔ သူက သံုးႏႈန္းလိုက္တာပါ။
တစ္ခါႏွစ္ခါ ရသာမသိသံုးေလးခါဆို စြဲၿငိသတိႏွင့္ကပ္ အသိခ်ပ္ယတိျပတ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္
လူးလိမ့္ခံစား ေ၀ဒနာမ်ားအနာဂါတ္အတြက္ ေက်ာ္ကာလႊားမူးယစ္ေဆးအေၾကာင္း မေတြးရေတြးလိုက္မီက ယင္းကထ
ဂုဏ္သိကၡာေတြ ျပန္ရေအာင္တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ သတိေဆာင္ေျဖသိမ့္စရာ ရွာႀကံ၏မယ္ဒလင္ ဂစ္တာ စာကိုၾကည့္
ဓမၼာ႐ံုႀကီးေပၚ ဒို႔ခုႏွစ္ေဖာ္၀ိုင္းဖြဲ႕တေသာေသာ ေပ်ာ္ၾကသေနာ္ထာ၀ရအေပ်ာ္ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ဘ၀အတြက္ ၁၄ ရက္(SH – 5.9.2016)ဒီေဆးျဖတ္စခန္းဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံ မူးယစ္ေဆး၀ါးဆန္႔က်င္ေရးအသင္း - MANA ရဲ႕ လက္ေအာက္ခံ ေက်းရြာ MANA ရဲ႕ ကိုယ္ထူကိုယ္ထစီစဥ္ေပးမႈ၊ မိမိစိတ္ဆႏၵအရ ေဆးျဖတ္ခ်င္သူေတြကို မဖမ္းဆီးပါဘူးဆုိတဲ့ ေဒသအာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ အာမခံခ်က္နဲ႔ ၁၄ ရက္တာ ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး စတင္ တဲ့အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ လူငယ္ ၁၀ ဦးနဲ႔စတင္ခဲ့တာပါ။
ေဆးျဖတ္လူငယ္ေတြထဲမွာ သံုးစြဲတဲ့ မူးယစ္ေဆး၀ါးကေတာ့ အစံုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဓိကကေတာ့ နံပါတ္ဖိုး လို႔ လူသိမ်ားတဲ့ ဘိန္းျဖဴနဲ႔ ဘိန္းလို႔ ေဒသတြင္း မူးယစ္ေဆးသံုးသူေတြ သိၾကတဲ့ ဘိန္းမဲပါ။ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ေဆးျဖတ္စခန္း ဖြင့္တာမွ ရက္ပိုင္းပဲ ရွိေသး။ လူငယ္ ၁၀ ဦးထဲက သံုးေယာက္က ေတာ့ မူးယစ္ေဆး၀ါးရဲ႕ ေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါလို႔ စခန္းကေန ထြက္ေျပးကုန္တာေၾကာင့္ ခုနစ္ ေယာက္ပဲ က်န္ခဲ့ေတာ့တာေၾကာင့္ ဒို႔ခုနစ္ေဖာ္လို႔ ကဗ်ာစပ္သူက တင္စားထားတာပါ။
“ကၽြန္ေတာ္ဆုိရင္ ယင္း တအားႀကီးတဲ့ေကာင္ မဟုတ္ေသးဘူးေနာ္။ တစ္ရက္ကိုမွ ကိုယ္ဟာကိုယ္ ျဖတ္တုန္းကမွ တစ္လံုးေျပာင္တာေပါ့ေလ။ (တစ္လံုး = ပင္နဆီလင္တစ္လုံး)။ တစ္လံုးကို သံုးေသာင္းရွိတယ္ေလ။ တစ္လံုးကေန အခု ျဖတ္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ တစ္၀က္ေလာက္ ေျပာင္။ တစ္၀က္ဆုိ တစ္ေသာင္းခြဲ။ ဒီ ေငြတစ္ေသာင္းခြဲဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ၀င္ေငြ မရွိဘူး။ ၀င္ေငြမရွိ ေပမယ့္လို႔ ကိုယ္က မျဖစ္ျဖစ္တဲ့ နည္းနဲ႔ စပါးေပးတာတို႔၊ ပဲေပး ယူတာတို႔ေပါ့။ အဲဒါမ်ဳိးေတြ ေဘးက ယူလုိ႔ ရတယ္ေလ။ ဒါ အိမ္က မိန္းမ မသိဘူး။ ဒါမ်ဳိးေတြ ယူၿပီးေတာ့မွ ရွာရတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တစ္ေသာင္းခြဲဖိုး လုပ္၊ ၀င္ေငြက မရွိဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕ သားသမီးေတြ၊ ကိုယ့္မိန္းမေတြမွာေတာ့ မ၀တ္ရ၊ မစားရပါေလေနာ္။ ကိုယ့္မွာေတာ့ ဒီတစ္ေသာင္းခြဲႀကီး သုံးလို႔။ တစ္ခါတစ္ေလ မ်က္ရည္ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္ေတာင္ က်မိတယ္။ ဒါေပမဲ့လုိ႔ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ကေတာ့ မလြန္ဆန္ႏုိင္ဘူး” လို႔ ဆုိလိုက္သူကေတာ့ ေဆးျဖတ္စခန္းမွာ ေဆးသံုးခ်င္တဲ့ ဒဏ္၊ ယင္းထတဲ့ ဒဏ္ကို အလူးအလဲ ခံစားခဲ့ရတဲ့ ကိုေရႊလံုးပါ။ အခုေတာ့ သူက ေဆးျပတ္ေနပါၿပီလို႔ အခိုင္အမာ ဆိုပါတယ္။
ထိုမာရြာက ေဆးျဖတ္စခန္းဟာ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာျဖစ္လို႔ ေဆး႐ံုေဆးေပးခန္းေတြ လို မဟုတ္။ ရြာမွာရွိတဲ့ ႏွစ္ထပ္ ဓမၼာ႐ံုမွာ ဖြင့္လွစ္ထားတာ ျဖစ္ၿပီး ေဆးျဖတ္လူငယ္ေတြကို ဓမၼာ႐ံုအေပၚထပ္မွာ ထားရွိတာပါ။ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ကေလးပဲ ရခဲ့တဲ့ ဒီကိုယ္ထူကိုယ္ထ ေဆးျဖတ္စခန္းမွာ လူငယ္ သံုးဦး ထြက္ေျပးသြားတဲ့အခ်ိန္က်မွ ေနာက္ထပ္လူေတြ ထြက္မေျပးေအာင္ လို႔ ခ႐ိုင္ရဲတပ္ဖြဲ႕က ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ငါးဦးကို ေဆးျဖတ္စခန္း လံုၿခံဳေရးအျဖစ္ ခ်ေပးခဲ့တာေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။
 |
| ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ေဆးျဖတ္စခန္း ဖြင့္ထားသည့္ ဓမၼာ႐ံုအေပၚထပ္ |
က်န္ လုိအပ္တဲ့ ေဆးျဖတ္ရာမွာ သံုးတဲ့ ေဆး၀ါးေတြ၊ ေဆးျဖတ္လူနာေတြအတြက္ စားေသာက္ စရာေတြကို ေက်းရြာ MANA အဖြဲ႕၀င္ေတြ၊ ေဒသခံ ေစတနာရွင္ေတြက ၀ိုင္း၀န္းကုန္က်ခံခဲ့ၾကလို႔ ေဆးျဖတ္စခန္းေလးဟာ ၁၄ ရက္အထိ ႀကံ့ႀကံ့ခံ ရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့သလို မူးယစ္ေဆး၀ါးရဲ႕ သားေကာင္ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ လူငယ္ ၇ ဦးဟာလည္း အဲဒီမူးယစ္ေဆးသံုး သားေကာင္အျဖစ္ကေန လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ တာပါ။
မူးယစ္ေဆးရဲ႕ သားေကာင္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ လူငယ္ေတြဟာ မိမိစိတ္ဆႏၵနဲ႔ ေဆးျဖတ္ဖို႔ လုပ္ခဲ့တာေတာင္ ေဆးျဖတ္စခန္း မ၀င္ခင္ ပံုမွန္သံုးစြဲေနၾက ေဆးပမာဏထက္ ပိုသံုးၿပီးမွ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ေဆးျဖတ္ စခန္းကို လာသူေတြေတာင္ ရွိတယ္လို႔ ေဆးျဖတ္စခန္းရဲ႕ တာ၀န္ခံနဲ႔ ထိုမာေက်းရြာ MANA အတြင္းေရးမွဴး ကိုသန္႔ဇင္ေဆြက ဆိုပါတယ္။
မိမိ အသိစိတ္နဲ႔ ေဆးျဖတ္တယ္ဆုိတာေတာင္ လိုအပ္တဲ့ေဆးပမာဏေတြထက္ ပိုသံုးခဲ့လို႔မ်ားလား မသိ။ ေဆးျဖတ္စ တစ္ရက္၊ ႏွစ္ရက္မွာ ေဆးျဖတ္လူငယ္ေတြဟာ ခံႏုိင္ရည္ ရွိၾကေပမယ့္ ေနာက္ရက္ ေတြမွာ မူးယစ္ေဆးကို အေသြးအသားက ေတာင္းဆိုမႈ ျပင္းထန္လာတာေၾကာင့္ အလူးအလဲကို ခံစား ခဲ့ၾကရပါတယ္။
အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္ ေဆးျဖတ္လူငယ္တစ္ဦးဆိုရင္ ေဆးမသံုးရတဲ့အခ်ိန္၊ ယင္းထတဲ့အခ်ိန္မွာ အိမ္ရာထဲ လူးလိွမ့္ရင္း “ဟိုလိုက္ပို႔ပါ၊ ဒီလိုက္ပို႔ပါ၊ ငါ မခံႏုိင္ေတာ့ဘူး” ဆိုၿပီး တစာစာ ညည္းတြားေနပံုက သံေ၀ဂရစရာပါ။ မူးယစ္ေဆး မသံုးစြဲရတဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္ ေအာ္ဟစ္လူးလွိမ္ေနတဲ့ အဲဒီလူငယ္ကို က်န္သူေတြ၊ ေဆးျဖတ္ စခန္းေစာင့္ MANA အဖြဲ႕၀င္ေတြက စိတ္ေျပေပ်ာက္ေအာင္ စကားအမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာရင္း ေကြးေကာက္ခ်င္ ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာ၊ ေျခလက္ေတြကို နင္းႏွိပ္ေပး ၾကပံုက တို႔ခုနစ္ေဖာ္ဆိုတဲ့ စကားအတုိင္း ညီအစ္ကို ရင္းပမာ။
ေဆးျဖတ္ေနစဥ္ ခံစားရမႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ “ေဆးျဖတ္ေ၀ဒနာ” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ အခုလို ကဗ်ာေလး စပ္ထားျပန္ပါေသးတယ္။
မ်က္ရည္ပူေတြ အာသမ္းၿပီးေတာ့ ကိုယ္ပူသေလေညာင္းတာ ကိုက္တာ ခံခက္လွကယ္ပါ ကူပါ အေမရ
အေမ မကူရင္ ေသမယ္ထင္ဗိုက္၀မ္းေလွ်ာတာ တသြင္သြင္အိပ္မရတာ ညေပါင္းမ်ားအစားဟူသမွ် သူမစား…
၀ါး…“ခံစားရတာကေတာ့ ေျပာမျဖစ္ဘူးဗ်။ ဒီေကာင္က မသံုးစြဲရရင္ေတာ့ ဒီေကာင္က လူးလွိမ့္ေနရတာပဲ။ ဒီ အဆစ္အျမစ္ေတြ ကိုက္တာတို႔၊ ပထမဆံုး မ်က္ရည္ယိုတာတို႔၊ အာသန္းလာတာတို႔ေလ။ သူက စလာခဲ့ေတာ့တာ။ သူက အဆစ္အျမစ္ေတြ ကိုက္ခဲလာခဲ့ေတာ့တာ။ တစ္ကိုယ္လုံး ကိုက္ခဲလာၿပီး ေတာ့မွ။ ေနာက္ၿပီး ညေနေလာက္ဆိုရင္ ဒါ ၀မ္းက သြားေတာ့တာ။ တဗ်စ္ဗ်စ္ပဲ။ ေညာင္းကိုက္တာ ကေတာ့ ဘာနဲ႔မွ မတူေတာ့ဘူး။ တျခားအာ႐ံု စိတ္ထဲကို မေရာက္တာ သူက။ ဒီေဆးမွ ဒီေဆးပဲ သူက။ က်န္တဲ့ ဘာအေရးဆိုသမွ်ကို စိတ္ထဲ မရွိေတာ့ဘူး။ မိသားစုအေရးေတြ၊ ဒါၿပီး ေနာက္ဆံုးဗ်ာ…ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ကိုယ့္ရဲ႕ ထမင္းေတာင္မွ၊ ေန႔တုိင္းစားေနတဲ့ ထမင္းေတာင္မွ သူက မဆာေတာ့ဘူးေပါ့။ စားခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒီေဆးလုပ္ၿပီးရင္ေတာ့ ဆာလာခဲ့ေတာ့တာ။ အဲဒါမ်ဳိး ျဖစ္တာ။ အဲဒီေလာက္အထိ ျပင္းထန္တယ္။ သူ႔စိတ္တစ္မ်ဳိးတည္းပဲ၊ က်န္တာ သူက မရွိဘူး” လို႔ ကိုေရႊလံုးက ဆိုပါတယ္။
ဒီလိုမ်ဳိး ေဆးသံုးခ်င္တဲ့အခ်ိန္၊ ယင္းထတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ေျဖေဖ်ာက္စရာအျဖစ္ ဖန္တီး ေပးထားတာကေတာ့ ဂီတနဲ႔ စာေပပါ။ ဂစ္တာ တီးမလား၊ မယ္ဒလင္ တီးမလား၊ စစ္တုရင္ ထိုးမလား ဒါမွမဟုတ္ စာဖတ္ၾကမလားေပါ့။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ေျဖရာက ၀ိုင္းဖြဲ႕စကား ေျပာၾကတာပါပဲ။ ဒါကလည္း သူတို႔ရဲ႕ ေဆးသံုးခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵကို ေျဖေဖ်ာက္ႏုိင္သလားဆုိရင္ေတာ့ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ေလာက္ပါပဲ။ တကယ္တမ္း ကိုယ္ခႏၶာက ေဆးသံုးခ်င္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီစိတ္ဆႏၵကို ခ်ဳိးႏွိပ္ဖို႔က မိမိဘာသာ တာ၀န္ယူရတာပါ။ ေဘးက ေစာင့္ၾကပ္ေပးေနတဲ့ MANA အဖြဲ႕၀င္ေတြ ကူညီႏုိင္တာက ေဆးသံုးခ်င္စိတ္ေပ်ာက္ေအာင္ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႕ ေျပာေပးတာ၊ ကိုယ္ခႏၶာမွာ ခံစားရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြကို သက္သာေစဖို႔ အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆးေပးတာမ်ဳိး ေလာက္ပဲ တတ္ႏုိင္ၾကတာပါ။
“အခုက ကိုယ့္အေပၚ အခ်ဳပ္က်သလို လုပ္ၿပီး ျဖတ္တာကိုဗ်။ အဓိက ေဆး၀ါး ဆုိေပမယ့္လို႔။ သူတို႔ (ၿမိဳ႕နယ္) က အကူအညီေပးတဲ့ ေဆး၀ါးမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ေဘးဆရာ၀န္ေတြ ေပးတဲ့ သင့္ေတာ္မယ့္၊ တျခားလူနာေတြကို ေပးတဲ့ ေဆး၀ါးမ်ဳိးေလ။ အမွန္က ကိုယ့္တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူးေလ။ အုပ္စုဖြဲ႕ၿပီးမွဆိုေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ေ၀ဒနာကို ဟန္ေဆာင္တာမ်ဳိးလည္း လုပ္လို႔ရတယ္ေလ။ ႀကိတ္မွိတ္ၿပီး ေတာ့။ အဲဒီလို ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ျဖတ္ခဲ့တာ။ တစ္ေယာက္တည္းဆုိရင္ မလြယ္ဘူးေလ။ တစ္ေယာက္တည္း ဆုိရင္ေတာ့ သြားၿပီပဲ” လို႔ ေဆးျဖတ္ေနသူ တစ္ဦးက ဆုိပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ထိုမာေက်းရြာပါ ပါ၀င္တဲ့ ကေလးခ႐ိုင္၊ ကေလးၿမိဳ႕ဟာ မူးယစ္ေဆး၀ါးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ တျခားေသာ ရန္ကုန္၊ ျမစ္ႀကီးနား စတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြလိုပဲ နာမည္ႀကီးတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြထဲမွာ ပါပါတယ္။
ကေလးၿမိဳ႕မွာ ဘိန္း၊ ဘိန္းျဖဴ၊ စိတ္ၾကြေဆး၀ါးေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္က ၁၆၅ မႈ၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္က ၁၂၂၈ မႈနဲ႔ ၂၀၁၅ မွာ ၁၀၃ မႈ၊ ၂၀၁၆ မွာဆိုရင္ ႏွစ္ဆန္းကေန ၾသဂုတ္လအထိ ၁၃၆ မႈအထိ ဖမ္းဆီးမိခဲ့တယ္လို႔ ကေလးခ႐ိုင္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ ကိန္းဂဏန္းေတြက ေဖာ္ျပေနပါတယ္။
ဖမ္းဆီးမႈေတြ ရွိေနေပမယ့္လည္း တစ္ဖက္ကလည္း ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားသူေတြက နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတာပါပဲ။
အဲဒီေကာင္ ဘယ္ေလာက္ လည္သလဲဆုိရင္ သူက ပစၥည္းကို လယ္ေတာမွာ၊ ႏြံထဲမွာ ျမဳပ္ထားတာ။ ဒါကို သူက ကုန္းမေကာက္ဘူး။ ႏြံထဲကို သူ ျမဳပ္ထားတဲ့ ေနရာကို ေရာက္တဲ့အခါက်ရင္ ေျခမနဲ႔ ထိုး။ ပင္နဆီလင္ပုလင္းေတြကိုး ဖိုးပုလင္းက။ အဲဒီေကာင္ကို ညွပ္ၿပီး ေလး၊ ငါးကိုက္ေလာက္ ေလွ်ာက္ေနခဲ့တာ။ ေနာက္ ေျခေထာက္ ယားသလိုလို ဘာလုိုလိုနဲ႔ ေကာက္၊ အဲဒီလို လုပ္တာ။ အဲဒီေကာင္ အခုထိ မမိေသးဘူး၊ ရဲက လက္ပူးလက္ၾကပ္နဲ႔ကို မမိတာ...
“ေရာင္းတဲ့ေကာင္ တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ရဲက အၿမဲတမ္း ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ ဒီေကာင့္ကို။ လက္ပူးလက္ၾကပ္ ဖမ္းခ်င္တာ ပစၥည္းေကာ။ အဲဒီေကာင္ ဘယ္ေလာက္ လည္သလဲဆုိရင္ သူက ပစၥည္းကို လယ္ေတာမွာ၊ ႏြံထဲမွာ ျမဳပ္ထားတာ။ ဒါကို သူက ကုန္းမေကာက္ဘူး။ ႏြံထဲကို သူ ျမဳပ္ထားတဲ့ ေနရာကို ေရာက္တဲ့အခါက်ရင္ ေျခမနဲ႔ ထိုး။ ပင္နဆီလင္ပုလင္းေတြကိုး ဖိုးပုလင္းက။ အဲဒီေကာင္ကို ညွပ္ၿပီး ေလး၊ ငါးကိုက္ေလာက္ ေလွ်ာက္ေနခဲ့တာ။ ေနာက္ ေျခေထာက္ ယားသလိုလို ဘာလုိုလိုနဲ႔ ေကာက္၊ အဲဒီလို လုပ္တာ။ အဲဒီေကာင္ အခုထိ မမိေသးဘူး၊ ရဲက လက္ပူးလက္ၾကပ္နဲ႔ကို မမိတာ။ ေတာ္ေတာ္ လည္တဲ့သူ။ သူ ထားတာကလည္း သူက တစ္အုပ္ေရာက္လာၿပီဆုိရင္၊ တစ္အုပ္ဆုိရင္ အလံုး ၄၀ ေလာက္ ၀န္းက်င္္ရွိတယ္။ အဲဒီအလံုးေတြကို ခြဲၿပီးေတာ့ ေနရာတုိင္း ခြဲျမဳပ္ထားတာ” လို႔ ကိုယ္တိုင္ မူးယစ္ေဆး ၀ယ္ယူသံုးစြဲသူ တစ္ဦးက ဆုိိပါတယ္။
မိမိသံုးစြဲတဲ့ မူးယစ္ေဆး၀ါးအတြက္ ၀ယ္ယူလိုတဲ့အခါ ေရာင္းခ်သူေတြကို အမ်ားအားျဖင့္ ဖုန္းနဲ႔ ဆက္သြယ္ အခ်ိတ္္အဆက္ လုပ္ၿပီး ၀ယ္ယူၾကတာ ျဖစ္ၿပီး မိမိနယ္ထဲမွာ ေဆး၀ါးရွားပါးေနရင္ေတာ့ ကေလးၿမိဳ႕နဲ႔ နီးတဲ့ ေယာ၊ ေဆာ နယ္ေတြမွာ ၀ယ္ယူၾကရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အဲဒီမွာ သြား၀ယ္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မိမိေဒသမွာ ပင္နဆီလင္တစ္လံုးကို က်ပ္ သံုးေသာင္း ေစ်းေပါက္တဲ့ ဘိန္းျဖဴကို အဲဒီမွာ ဆိုရင္ ငါးေသာင္း၊ ငါးေသာင္းခြဲအထိ ေပး၀ယ္ရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
မူးယစ္ေဆး ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားမႈေတြထဲမွာ ေဒသအာဏပိုင္ေတြလည္း ပါ၀င္တယ္လို႔ ကိုယ္တုိင္ ၀ယ္ယူသံုးစြဲသူေတြက အတိအက် ေျပာဆိုမႈေတြရွိၿပီး ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေတာ့ သက္ေသျပစရာ မရွိေသးပါဘူး။
“ရဲေတြလည္း ဘိန္းစြဲတာပါပဲ။ အတူတူ ႐ႈၿပီး ဖမ္းခ်င္ လာဖမ္းသြားတာ၊ ဘာေတြမွန္း မသိဘူး။ အခု ရဲေတြေတာ့ မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေစာေစာတုန္းက ဘိန္း (ဘိန္းမဲ) စြဲတဲ့ေခတ္က ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၁၀ ေယာက္လာရင္ ခုနစ္ေယာက္ေလာက္ကေတာ့ ေဆာ္တာပါပဲ ဒီေကာင္ေတြ။ သူတုိ႔က အလကား ရတယ္ဗ်။ အလကားရသလိုျဖစ္ေနေတာ့ တစ္ေယာက္ဖမ္းလုိက္ရင္ သေဘာ တစ္ခုက ဘိန္းတစ္ပိႆာမိရင္ ၁၀ သားေလာက္ပဲ ျပတာ။ က်န္တဲ့ဟာက သူတို႔ဆီက လွိမ့္ထြက္တာ” လို႔ အမည္မေဖာ္လုိသူ မူးယစ္ေဆး၀ါး သံုးစြဲသူတစ္ဦးက ဆုိပါတယ္။
ရဲေတြလည္း ဘိန္းစြဲတာပါပဲ။ အတူတူ ႐ႈၿပီး ဖမ္းခ်င္ လာဖမ္းသြားတာ၊ ဘာေတြမွန္း မသိဘူး။ အခု ရဲေတြေတာ့ မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေစာေစာတုန္းက ဘိန္း (ဘိန္းမဲ) စြဲတဲ့ေခတ္က ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၁၀ ေယာက္လာရင္ ခုနစ္ေယာက္ေလာက္ကေတာ့ ေဆာ္တာပါပဲ ဒီေကာင္ေတြ။ သူတုိ႔က အလကား ရတယ္ဗ်။ အလကားရသလိုျဖစ္ေနေတာ့ တစ္ေယာက္ဖမ္းလုိက္ရင္ သေဘာ တစ္ခုက ဘိန္းတစ္ပိႆာမိရင္ ၁၀ သားေလာက္ပဲ ျပတာ။ က်န္တဲ့ဟာက သူတို႔ဆီက လွိမ့္ထြက္တာ...
မူးယစ္ေဆး၀ါး ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားမႈေတြထဲမွာ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားတဲ့ ရဲ၀န္ထမ္းေတြ ပါ၀င္ေနမႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္ပုိင္းအတြင္းကပဲ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးဥကၠာမင္းက သူတုိ႔ေတြကို စိစစ္အေရးယူေပးဖို႔ လိုတယ္လို႔ အဆုိတင္သြင္းခဲ့ပါေသးတယ္။
"ဘယ္အစိုးရကမွ မူးယစ္ေဆးဝါးကို ပေပ်ာက္ေအာင္ မေဆာင္ရြက္ပါဘူးလို႔ မေျပာၾကပါဘူး၊ ေျပာရင္း ေျပာရင္းနဲ႔ ပိုမ်ားလာတာေတြ႕ရပါတယ္၊ မူးယစ္ေဆးဝါးအႏၱရာယ္ တားဆီးကာကြယ္ဖို႔ အဓိက တာဝန္ရွိတဲ့အဖြဲ႕ကေတာ့ ရဲတပ္ဖြဲ႕ပဲျဖစ္ပါတယ္၊ ဖမ္းဆီးရမိတဲ့ မူးယစ္ေဆးဝါးေတြဟာ အေသးစား ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္၊ အႀကီးစားဖမ္းမိရင္ေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္၊ ပိုင္ရွင္မဲ့ပါပဲ၊ ဒါဟာျပည္သူေတြေတာင္ သိေနတဲ့ကိစၥပဲျဖစ္ပါတယ္၊ ေရာင္းေနတဲ့သူေတြကို ရဲတပ္ဖြဲ႕က မသိေပမယ့္လည္း ျပည္သူေတြက သိေနပါတယ္၊ ျပည္သူေတြသတင္းေပးလို႔ သြားေရာက္ဖမ္းဆီးတဲ့အခါမွာ မမိေတာ့ပါဘူး၊ ႀကိဳတင္ သတင္းရလို႔ ေရွာင္ထြက္သြားပါၿပီ၊ ဘယ္သူ႔ထံက သတင္းရလည္းဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ေျပာစရာ မလိုေအာင္ ျပည္သူေတြက သိၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္၊ ေရႊသမင္ ဘယ္ကထြက္ မင္းႀကီးတာက ထြက္သလိုပဲ အက်င့္ပ်က္ဝန္ထမ္းမ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာစစ္ထုတ္အေရးယူေပးဖို႔ လိုအပ္ေနပါၿပီ၊ ဝန္ထမ္းတခ်ဳိ႕လည္း ပါဝင္ပတ္သက္ေနတဲ့အတြက္ ဘယ္လိုေဆာင္ရြက္ရမလဲဆိုတာကို အစိုးရ အေနနဲ႔ အေရးတႀကီး စဥ္းစားသင့္ပါတယ္၊ တခ်ဳိ႕ဝန္ထမ္းေတြကိုယ္တိုင္ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းခ် သံုးစြဲေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔သိရပါတယ္" လို႔ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးဥကၠာ မင္းက ဆုိခဲ့ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးထင္ေက်ာ္ကလည္း ေနျပည္ေတာ္ သမၼတအိမ္ေတာ္က ငုေရႊခန္းမမွာ တိုင္းရင္းသားဖြံ႕ၿဖိဳးေရးတကၠသိုလ္က သင္တန္းသားေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုပြဲမွာ မူးယစ္ေဆး၀ါးအႏၱရာယ္ဟာ ႏုိင္္ငံရဲ့ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးနဲ႔ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးကို အေႏွာင့္အယွက္ အဟန္႔အတား ေပးေနၿပီလို႔ ေျပာဆိုထားပါေသးတယ္။
အတည္မျပဳႏုိင္ေသးတဲ့ ကိန္းဂဏန္းေတြအရဆိုရင္ ထိုမာ စက္မႈ လယ္ယာစံျပေက်းရြာမွာ လူဦးေရ ၅၀၀၀ နီးပါး (၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရေဘးကာလစစ္တမ္းအရ) ရွိတဲ့အနက္ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ကေန ၃၀ ႏွစ္၀န္းက်င္က ၁၃၀၀ ေလာက္ ရွိပါတယ္။ အဲဒီမွာ မူးယစ္ေဆး ကိုယ္တိုင္သံုးစြဲ ေရာင္းခ်သူေပါင္း ၁၅၀ ေက်ာ္ရွိၿပီး သံုးစြဲသူအေနနဲ႔ တြက္မယ္ဆိုရင္ လူဦးေရ ၃၀၀ ေက်ာ္ရွိတယ္လို႔ မူးယစ္ေဆးျဖတ္ စခန္းမွာ ေဆးျဖတ္ခဲ့သူေတြက ဆိုပါတယ္။
ဖမ္းဆီးမႈေတြကို ေဒသအာဏာပိုင္ေတြက တစ္ဖက္က လုပ္ေနသလုိ တစ္ဖက္ကလည္း ေဆးျဖတ္ခ်င္သူေတြကို ကူညီေပးမႈလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က စခဲ့တဲ့ မူးယစ္ေဆးသံုးစြဲသူ ေတြကို အစားထိုးေဆးေပးေ၀မႈ အစီအစဥ္အရ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လအထိ လူေပါင္း ၉၂၅ ဦးအထိ ရွိပါတယ္။ ေဆးျဖတ္ခ်င္သူေတြကို ကေလးၿမိဳ႕၊ ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုမွာ အခမဲ့ ေဆးထုတ္ေပးခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ၂၀၁၆ ခုႏွစ္တြင္းမွာဆုိရင္ စက္တင္ဘာလအထိ အစားထိုးေဆးယူသူ ၂၃၃ ဦးနဲ႔ ျဖတ္ေဆးယူသူ ၁၃ ဦးအထိ ရွိပါတယ္။
ေဆးျဖတ္ေနစဥ္အတြင္း ေဆးမသံုးရတဲ့ ဒုကၡအျပင္ ျပင္ပမွာ မူးယစ္ေဆးေပါမ်ားျခင္းရဲ႕ အႏၱရာယ္က ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ေဆးျဖတ္စခန္းအထိ အႏၱရာယ္ေပးခဲ့ပါေသးတယ္။ အႏၱရာယ္ေပးဖို႔ ႀကံသူေတြကေတာ့ ၀ိသမာေလာဘသားေတြပါ။
ကိုယ္ထူကုိယ္ထ ေဆးျဖတ္စခန္းဖြင့္ၿပီး ရက္ပိုင္းမွာပဲ မိမိစိတ္ဆႏၵအရ ေဆးျဖတ္ခ်င္ပါတယ္ဆိုၿပီး လူတစ္ဦး ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ အဲဒီသူက ေဆးျဖတ္စခန္းမွာ ဘယ္လိုပံုမ်ဳိး ေဆးျဖတ္သလဲ၊ ေဆးျဖတ္တဲ့အခါ အကူအညီေဆး၀ါး ေပးသလားဆိုၿပီး လာေရာက္စံုစမ္းခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ေဆးျဖတ္ခ်င္ တယ္ဆုိရင္ ေက်းရြာ MANA ေထာက္ခံစာ၊ ေဆးသံုးေၾကာင္း ဆရာ၀န္ေထာက္ခံစာ ယူလာေပးဖုိ႔ ေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ “ဟုတ္ကဲ့” လို႔ ေျပာခဲ့ေပမယ့္ တကယ္တမ္းေတာ့ မလာျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဥကၠ႒ဆီမွာ သြားၿပီးမွ လက္မွတ္သြားထိုးပါဆိုၿပီး လႊတ္လိုက္တယ္။ လႊတ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ သူျပန္သြားတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ကၽြန္ေတာ့္လူေတြဆီက အကုန္လံုး၊ သူ႔ရဲ႕အသံၾကား တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ယင္းထကုန္ေတာ့တာပဲ။ ေဆးေတြ ဆာကုန္ေတာ့တာေပါ့။ ေဆးေတြ ဆာၿပီးေတာ့မွ အကုန္လံုးက ကၽြန္ေတာ့္ကို သူ႔ကို လက္မခံဖို႔၊ သူ႔ကို လက္ခံလုိ႔ရွိရင္ ဒီစခန္းတစ္ခုလံုး ပ်က္စီးသြားႏုိင္တယ္။ ဒီလိုလူ ေဆးျဖတ္လာတာ မဟုတ္ဘူး၊ စနည္းနာတာဆုိၿပီးေတာ့ သူတုိ႔က သံသယစိတ္ေတြနဲ႔ ေျပာတယ္...
“ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဥကၠ႒လည္း မရွိဘူး။ အတြင္းေရးမွဴး ေနရာကေနၿပီး ညပိုင္း ကင္းေစာင့္ရတဲ့ အေန အထားမွာဆိုေတာ့ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာေပါ့။ ဒီအေနအထားမွာ ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ့္တုိ႔ရဲ႕ စည္း၀ိုင္းအတြင္းကို ၀င္ခိုင္းလိုက္တာေပါ့၊ ဓမၼာ႐ံုအတြင္းကို။ ၀င္ခုိင္းလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လူနာေတြက ဓမၼာ႐ံုအတြင္းထဲမွာပဲ ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူကေနၿပီးေတာ့ “ေဆးျဖတ္ခ်င္ပါတယ္ ကိုသန္႔ဇင္ေဆြ။ ကိုသန္႔ဇင္ေဆြ ခ်မွတ္ထားတဲ့ အတုိင္းေန ပါ့မယ္။ ႀကိဳးေတြ ဘာေတြ တုပ္ထားတာ ရွိသလား” ဆိုၿပီး သူက ေမးတယ္။ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒါမ်ဳိးက တအားႀကီး ဆိုး၀ါးၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မႏိုင္ဘူးဆို တုပ္ရမယ္။ အဲဒါကို လိုက္နာႏုိင္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၀င္ခြင့္ေပးတယ္ဆုိေတာ့ သူက အဲဒါဆိုရင္ ေဆးေကာ ေပးသလားလို႔ ေဆးေရာင္းတဲ့သူက ေမးတယ္။ ေပးပါတယ္လုိ႔ ေျပာတဲ့အခါက်ေတာ့ သူ႔ကို အာမခံတဲ့လူ၊ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္လည္း ပါတယ္။ ပထမဆံုး ၀င္တဲ့သူက သူ႔ကို အာမခံတဲ့သူက အရင္ဆံုး ၀င္လာတာ။ လာၿပီးမွ ေနာက္ပိုင္း ဒီ ေဆးျဖန္႔တဲ့သူတစ္ေယာက္က ၀င္လာၿပီး သူက ေဆးျဖတ္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကေနၿပီးမွ ၀င္ခြင့္ေပးလိုက္တာ။ ၀င္ခြင့္ေပးလိုက္ၿပီးေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့္လူနာေတြေရွ႕မွာ သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အာမခံ စကားေတြ ေျပာၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူက ျပန္သြားၿပီေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မၿပီးဘူး။ ဒီဟာဆုိရင္ မနက္ျဖန္က်တဲ့အခါက် ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဥကၠ႒ဆီမွာ သြားၿပီးမွ လက္မွတ္သြားထိုးပါဆိုၿပီး လႊတ္လိုက္တယ္။ လႊတ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ သူျပန္သြားတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ကၽြန္ေတာ့္လူေတြဆီက အကုန္လံုး၊ သူ႔ရဲ႕အသံၾကား တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ယင္းထကုန္ေတာ့တာပဲ။ ေဆးေတြ ဆာကုန္ေတာ့တာေပါ့။ ေဆးေတြ ဆာၿပီးေတာ့မွ အကုန္လံုးက ကၽြန္ေတာ့္ကို သူ႔ကို လက္မခံဖို႔၊ သူ႔ကို လက္ခံလုိ႔ရွိရင္ ဒီစခန္းတစ္ခုလံုး ပ်က္စီးသြားႏုိင္တယ္။ ဒီလိုလူ ေဆးျဖတ္လာတာ မဟုတ္ဘူး၊ စနည္းနာတာဆုိၿပီးေတာ့ သူတုိ႔က သံသယစိတ္ေတြနဲ႔ ေျပာတယ္။ တကယ့္တကယ္က်ေတာ့လည္း သူက (ေဆးျဖတ္စခန္း) မ၀င္ခဲ့ဘူး” လို႔ ေဆးျဖတ္စခန္း တာ၀န္ခံလည္း ျဖစ္၊ ေက်းရြာ MANA အတြင္းေရးမွဴးလည္းျဖစ္တဲ့ ကိုသန္႔ဇင္ေဆြက သူ ႀကံဳခဲ့ရတာကို ျပန္ေျပာျပပါတယ္။
ဒီလို အျဖစ္မ်ဳိးကို တစ္ႀကိမ္သာ ႀကံဳခဲ့ရတာပါ။
အာဏာပိုင္ေတြဘက္က ဖမ္းဆီးမႈေတြ၊ ေဆးျဖတ္ေပးမႈေတြ ရွိေနပမယ့္လည္း တစ္ဖက္ကလည္း မူးယစ္ေဆးရဲ႕ ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈက တိုးသထက္ တိုးလို႔ လာေနဆဲ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ကိုယ္တိုင္ မူးယစ္ေဆးသံုးစြဲ ေနသူေတြက ဆိုပါတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လုပ္ခ်ိန္က ေပါတာကေတာ့ အိမ္ကေနကို ေဘးကို မသြားရဲဘူး ကၽြန္ေတာ္တို႔က။ သြားလိုက္ရင္ကို ဒါက ေတြ႕သေလာက္ပဲ ေနေတာ့တာ သူက။ ပိုက္ဆံေလး ၂၀၀၀၊ ၃၀၀၀ ေလာက္ဆုိရင္ ေတြ႕ျပန္ေတာ့တာ။ အစဆုိေတာ့ ဒါက ၂၀၀၀၊ ၃၀၀၀ ကေန စလုပ္လိုက္ရင္ မ်ားသြားတာပဲေလ အရင္းက။ နဂိုအရင္း ျပန္ေရာက္သြားတာပဲ။ ေပါတာ ကေတာ့ ရြာျပင္ကို ထြက္လိုက္ရင္ကို သူ႔ဟာသူ ေအာ္တိုမစ္တစ္ ရွိေနေတာ့တယ္ဆုိတဲ့ဟာ ျဖစ္ေနတာ ေဆးက” လို႔ ထိုမာေက်းရြာ ကိုယ္ထူကုိယ္ထ ေဆးျဖတ္စခန္းက အသက္ ၄၂ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ဳိးသားတစ္ဦးက ဆုိပါတယ္။
ေဆးျဖတ္ထားတဲ့ သူေတြအတြက္ ေဆးျဖတ္ခ်ိန္မွာ ေ၀ဒနာကို အလူးအလဲ ခံစားရသလို ေဆးျဖတ္ၿပီးစအခ်ိန္ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း အေရးႀကီးလွပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ ေဆးျဖတ္ၿပီးစ လူေတြအတြက္ ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွာ မူးယစ္ေဆးေတြ အလြယ္တကူ ရေနဦးမယ္ဆုိရင္ သူတို႔အတြက္ ျပန္သံုးစြဲေစႏုိင္တဲ့ အေျခအေနက ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ တြက္ၾကည့္ရင္ အေတာ့္ကို မ်ားေနပါၿပီ။ မူးယစ္ေဆးကို စြဲလမ္းစြာ သံုးစြဲဖူးသူဟာ မူးယစ္ေဆးရဲ႕ အရသာကို သိၿပီးျဖစ္လို႔ စိတ္က မပါေပမယ့္လည္း ခႏၶာကိုယ္ အေသြးအသားက ေတာင္းဆုိလာခဲ့ရင္ ရင္ဆိုင္ႏုိင္ဖုိ႔က အေတာ့္ကို ခက္ပါတယ္။
ေဆးျဖတ္ေနတဲ့အခါဆုိ ေအး… ၀မ္းသာတယ္ေဟ့၊ ဒါေပမဲ့ ေလာ ေနမွာ။ ေဟ့ေကာင္ ခ်ကြာ ဆိုၿပီး ေပးေတာ့ ကိုယ္က ခ်မိတယ္ေလ မရဘူး။ အဲဒါမ်ဳိးေတြ။ သူတုိ႔က ရည္ရြယ္ခ်က္က သနားတာလား သနားသလိုလိုနဲ႔ ထိုးႏွက္ ေနတယ္လို႔ပဲ ထင္တယ္။ အခုခါေတာ့ အဲဒီလုိေကာင္က ရန္သူပဲလုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္ထားတယ္။ ဒါေလး တစ္ခါတည္း လုပ္စမ္းပါလို႔ ဆုိတဲ့သူက နံပါတ္တစ္ရန္သူလို႔...
“ေဆးျပန္စြဲရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းက အဲဒါေတြလည္း ပါတယ္။ အဲဒီသံုးစြဲတဲ့ေကာင္ေတြက ကၽြန္ေတာ္ ေဆးျဖတ္ေနတာ သူတုိ႔ သိတယ္။ ငါ ေဆးျဖတ္ေနတဲ့အခါဆုိ ေအး… ၀မ္းသာတယ္ေဟ့၊ ဒါေပမဲ့ ေလာ ေနမွာ။ ေဟ့ေကာင္ ခ်ကြာ ဆိုၿပီး ေပးေတာ့ ကိုယ္က ခ်မိတယ္ေလ မရဘူး။ အဲဒါမ်ဳိးေတြ။ သူတုိ႔က ရည္ရြယ္ခ်က္က သနားတာလား သနားသလိုလိုနဲ႔ ထိုးႏွက္ ေနတယ္လို႔ပဲ ထင္တယ္။ အခုခါေတာ့ အဲဒီလုိေကာင္က ရန္သူပဲလုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္ထားတယ္။ ဒါေလး တစ္ခါတည္း လုပ္စမ္းပါလို႔ ဆုိတဲ့သူက နံပါတ္တစ္ရန္သူလို႔ ရြာထဲ လွည့္ၿပီး ပါးစပ္ ေဟာင္ဖြာ ေဟာင္ဖြာနဲ႔ ေၾကြးေၾကာ္ထားတယ္။ အခု တစ္ေယာက္မွ မလာေတာ့ဘူး။ အဲဒီလိုမ်ဳိး ကိုယ္ေလနဲ႔ ကိုယ္ မပိတ္ထားလို႔ မရဘူး။ သူတုိ႔ကေတာ့ ေပးမွာပဲ။ ေပးၿပီး ျပန္စြဲရင္ သူ႔ဆီက ၀ယ္ရမွာပဲေလ။ အဲဒီလုိ လာလုပ္တဲ့ေကာင္က နံပါတ္တစ္ ရန္သူပဲလုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္ထားတယ္” လို႔ ကိုေရႊလံုးက ဆုိပါတယ
၁၄ ရက္တာ အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်သလို လုပ္ၿပီး ေဆးျဖတ္ေပးခဲ့တဲ့ ထိုမာ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ေဆးျဖတ္စခန္းကေတာ့ မူးယစ္သားေကာင္ျဖစ္ေနတဲ့ လူငယ္ ခုနစ္ဦးကိုေတာ့ ကယ္ထုတ္ေပးခဲ့ပါၿပီ။ သို႔ေပမယ့္လည္း ကယ္ထုတ္ခဲ့ၿပီးသား လူငယ္ ခုနစ္ဦး၊ လူ႕ဂုဏ္သိကၡာ ျပန္ဆယ္ဖို႔အတြက္ မိမိစိတ္ဆႏၵအရ ေဆးျဖတ္ခဲ့တဲ့ ညီေနာင္ ခုနစ္ေဖာ္အတြက္ေတာ့ ေဆးျဖတ္စခန္းက ထြက္လာၿပီဆိုတာနဲ႔ မူးယစ္ေဆး အလြယ္တကူ ျပန္သံုးႏုိင္မယ့္ ပတ္္၀န္းက်င္က ဆီးႀကိဳလို႔ ေနပါၿပီ။ ဒီလူေတြအတြက္ ဘာအာမခံခ်က္မွ မရွိေသးပါဘူး။
အဓိက ျဖန္႔ခ်ိေနတဲ့သူေတြကို အဓိက ဖမ္းေစခ်င္တယ္။ အဲဒါမွ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဆးျဖတ္လူနာေတြအတြက္ စိတ္ခ်ရမယ္။ ဒါမွ ေနာက္ထပ္လူေတြကလည္း ျဖတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ ေပၚလာမယ္။ သံုးစြဲေနတဲ့သူကို ဖမ္းေန႐ံုနဲ႔ အလကားပဲ...
ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ေဆးျဖတ္စခန္း တာ၀န္ခံ ကိုသန္႔ဇင္ေဆြကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ စိုးရိမ္မႈကို အခုလိုမ်ဳိး ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုထားပါတယ္။
“ဒီလူေတြအတြက္ ျပန္လုပ္မွာကိုလည္း စိုးရိမ္တယ္။ ဒါၿပီး တစ္ခ်က္က တာ၀န္သိ ရဲအရာရွိႀကီးေတြ ကလည္း ေဆး၀ါးေရာင္းတဲ့သူေတြကို တကယ္ ဖမ္းေစခ်င္တယ္။ အခုဆိုလုိ႔ရွိရင္ သူတို႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ ေနတဲ့ဟာက အေသးေလးေတြက တပ္လွန္႔ေနတဲ့ သေဘာမ်ဳိး ရွိတယ္။ ေရာင္းေနတဲ့၊ အဓိက ျဖန္႔ခ်ိေနတဲ့သူေတြကို အဓိက ဖမ္းေစခ်င္တယ္။ အဲဒါမွ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဆးျဖတ္လူနာေတြအတြက္ စိတ္ခ်ရမယ္။ ဒါမွ ေနာက္ထပ္လူေတြကလည္း ျဖတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ ေပၚလာမယ္။ သံုးစြဲေနတဲ့သူကို ဖမ္းေန႐ံုနဲ႔ အလကားပဲ” …။
ေအာင္ထြန္းလင္း (ေအာက္ခ်င္းသစၥာ သတင္းေအဂ်င္စီ) 
