သူ႔ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္းကို ႐ုပ္ရွင္ျပန္႐ိုက္မယ္ဆုိတဲ့ ခရစ္ (စ္) တီနား အခုေလာက္ဆုိရင္ ဇာတ္လမ္းက ေရးၿပီးေနေလာက္ၿပီ
႐ုပ္ရွင္တစ္ကား၏ အသက္မွာ ဇာတ္ညႊန္းျဖစ္ၿပီး ျမန္မာျပည္ ႐ုပ္ရွင္ေလာက ေရွ႕တန္းေရာက္ႏုိင္ေရးအတြက္ မူရင္းဇာတ္ညႊန္း Original Screenplay ေရးႏုိင္သူ မ်ားမ်ားေပၚထြက္ဖုိ႔ လိုေၾကာင္း အေမရိကန္အေျခစိုက္ ေဟာလိ၀ုဒ္ ႐ုပ္ရွင္ေလာကတြင္ လုပ္ကိုင္ေနသူ လူငယ္ဒါ႐ိုက္တာ ကိုေက်ာ္သိခၤက ေျပာသည္။
ကိုေက်ာ္သိခၤသည္ New York Film Academy (LA Campus) ၌ ဒါ႐ိုက္တာ၊ ဇာတ္ညႊန္းေရးနည္း၊ ႐ုပ္ရွင္ဓာတ္ပံုနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္ေရး အဓိကဘာသာရပ္ျဖင့္ မဟာ၀ိဇၹာတန္း တက္ေရာက္ေအာင္ျမင္ထားသူ ျဖစ္ကာ KTK Production နာမည္နဲ႔ ေဟာလိ၀ုဒ္၌ ႐ုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ေနသူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္ကာလအတြင္း ၎ကိုယ္တုိင္ ႐ိုက္ကူးခဲ့သည့္ The Immigrants ဇာတ္ကားမွာ မကၠဆီကို ႏုိင္ငံတကာ ႐ုပ္ရွင္ပြဲေတာ္၌ Silver Palm Award ရရွိခဲ့့ကာ LA ႏုိင္ငံတကာ ႐ုပ္ရွင္ပြဲေတာ္တြင္လည္း ဆန္ကာတင္အဆင့္အထိ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရဖူးသည္။
လက္ရွိ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊ ကယ္လ္လီဖိုးနီးယားျပည္နယ္၊ ေလာ့စ္အင္ဂ်လိစ္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္သူ ကိုေက်ာ္သိခၤဟာ အရင္က ျပည္ပအေျခစိုက္ သတင္းမီဒီယာေတြျဖစ္တဲ့ ဧရာ၀တီနဲ႔ Voice of America - VOA သတင္းဌာနေတြမွာ သတင္းေထာက္နဲ႔ Broadcaster အျဖစ္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ဖူးသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ ႐ုပ္ရွင္ေလာကအေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကိုေက်ာ္သိခၤႏွင့္ ေအာက္ခ်င္းသစၥာ သတင္းေအဂ်င္စီမွ ဦးေအာင္ထြန္းလင္းတို႔ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းထားမႈအား ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
(၁) ကိုေက်ာ္သိခၤ ေဟာလိ၀ုဒ္ကို စတင္ေရာက္လာခဲ့ပံုေလးကို ေျပာျပေပးပါ။လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ကတည္းက ေလာ့စ္အိမ္းဂ်လိစ္ၿမိဳ႕ မွာ႐ွိတဲ့ New York Film Academy (LA Campus) မွာ ႐ုပ္႐ွင္ပညာ သင္ယူေလ့လာဖို႔ ေရာက္ေနခဲ့တာပါ။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ႐ုပ္႐ွင္ နဲ႔ပက္သက္ၿပီး မဟာ၀ိဇၹာတန္းမွာ ဒါ႐ိုက္တာ ပညာရပ္ (Directing)၊ ဇာတ္ညႊန္းေရးနည္း (Screenwriting)၊ ႐ုပ္႐ွင္ ဓာတ္ပံု ပညာရပ္ (Cinematography) နဲ႔ ႐ုပ္႐ွင္ ထုတ္လုပ္ေရး ဘာသာရပ္ (Film Producing) ေတြကို အဓိက ဘာသာရပ္ေတြအေနနဲ႔ သင္ယူေလ့လာခဲ့ရပါတယ္။ ေက်ာင္းစာသင္ႏွစ္စကေန ႏွစ္ဆံုးတဲ့အထိ တခ်ိန္လံုး ဇာတ္ညႊန္းေတြ ေရးလိုက္၊ ႐ုပ္႐ွင္ေတြ ႐ိုက္လိုက္ နဲ႔ လုပ္လာခဲ့ရေတာ့ ဒီပတ္၀န္းက်င္၊ ဒီအသိုင္းအ၀ိုင္းက လူေတြ နဲ႔ နီးစပ္လာတယ္ဆိုပါေတာ့။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ေဟာလိ၀ုဒ္႐ုပ္႐ွင္ ေလာကထဲကိုေတာ့ ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္းႀကီး ေရာက္သြားေသးတာ မဟုတ္ပါဘူး။
(၂) ႏုိင္ငံတကာ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားဆု ရခဲ့တဲ့ The Immigrants နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လုပ္ျဖစ္ပံုေလးနဲ႔ ရခဲ့တဲ့ ဆုအေၾကာင္းေလး ေျပာျပေပးပါ။ေက်ာင္းကို စ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ပထမ ၄ လပတ္ (1st Semester) မွာ အမ်ားဆံုး ၁၅ မိနစ္ထက္ မ႐ွည္တဲ့ ႐ုပ္႐ွင္ ဇာတ္လမ္းတို ၂ ပုဒ္ နဲ႔ Music Video တစ္ခုကို ရိုက္ရပါတယ္။ ဇာတ္လမ္းတို ၂ ပုဒ္ထဲက ပထမ တစ္ခုက အသံတိတ္ဇာတ္လမ္းတိုပါ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ စကားေျပာ (dialogue) ေတြ၊ ေနာက္ခံ ေတးဂီတ ေတြပါတဲ့ ဇာတ္လမ္းတိုပါ။ အဲဒီအတြက္ “The Immigrants” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ နဲ႔ ဇာတ္လမ္းကို စၿပီး စဥ္းစားျဖစ္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း တျခားတိုင္းျပည္တစ္ခုကေန ဒီတိုင္းျပည္မွာလာၿပီး ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ် ေနထိုင္ေနတဲ့သူလည္းျဖစ္တယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ နဲ႔ မေလး႐ွားႏိုင္ငံတို႔မွာလည္း ႏွစ္ေတြ နဲ႔ ခ်ီၿပီးေနခဲ့ရတာဆိုေတာ့ ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ်ေနထိုင္သူေတြ ႀကံဳေတြ႔ရတဲ့ အခက္အခဲ၊ အၾကပ္အတည္းေတြ၊ ေနာက္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေကာင္းေကာင္း သိတယ္ဆိုပါေတာ့။ “The Immigrants” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ နဲ႔ တကယ္တမ္း ႐ိုက္ခ်င္တာက ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ နဲ႔ မဲေခါင္ျမစ္၀ွမ္း ေဒသက ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ လူမႈဘ၀ေတြကို ႐ိုက္ခ်င္တာပါ။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ေနရာေတြကို ခရီးသြားစာရြက္ စာတမ္းေတြမပါဘဲ နဲ႔ ဒီတိုင္း ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ဖူးေတာ့ နယ္စပ္ကို တရားမ၀င္ျဖတ္ေက်ာ္ရတဲ့ ဒုကၡကို ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္႐ွိမွာ ကိုယ္က အေမရိကားမွာ ေက်ာင္းတက္ေနဆဲဆိုေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္းကို သြားရိုက္ဖို႔က မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာ နဲ႔ အနီးစပ္ဆံုးေနရာမွာ႐ွိေနတဲ့ မကၠဆီကန္ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြ အေၾကာင္းကို ႐ိုက္တာက ပိုၿပီး အဆင္ေျပတဲ့အတြက္ “The Immigrants” ကို မကၠဆီကန္ ဇာတ္ေကာင္ေတြ နဲ႔ ဖန္တီးၿပီး ႐ိုက္ျဖစ္သြားတာပါ။
ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္အတြင္း ႐ိုက္ခဲ့သမွ် ဇာတ္လမ္းတိုေတြ အားလံုးဟာ ေက်ာင္းမွာ အမွတ္ရဖို႔ ႐ိုက္ရတယ္ဆိုေပမဲ့၊ ကိုယ္႐ိုက္ထားတဲ့ ႐ုပ္႐ွင္ေတြကို မိမိဆႏၵအရ ႐ုပ္႐ွင္ ပြဲေတာ္ေတြမွာ ၀င္ၿပီး ယွဥ္ၿပိဳင္မယ္ဆိုရင္လည္း ေက်ာင္းက ခြင့္ျပဳပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “The Immigrants” ဇာတ္လမ္းတိုကို ႏိုင္ငံတကာက ႐ုပ္႐ွင္ပြဲေတာ္ ၁၀ ခုဆီကို ပို႔ၿပီးေတာ့ ယွဥ္ၿပိဳင္ျဖစ္သြားတာပါ။ အဲဒီအထဲကမွ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္မွာ က်င္းပတဲ့ မကၠဆီကို ႏိုင္ငံတကာ႐ုပ္႐ွင္ပြဲေတာ္မွာ Silver Palm Award နဲ႔ LA ႏိုင္ငံတကာ ႐ုပ္႐ွင္ပြဲေတာ္မွာ ဆန္ကာတင္ အဆင့္အထိ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။
(၃) လတ္တေလာ ျမန္မာျပည္ ႐ုပ္ရွင္ေလာကရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မွတ္ခ်က္ေပးေပးပါဦး။လတ္တေလာ ျမန္မာျပည္ ႐ုပ္႐ွင္ေလာကရဲ႕ အေျခအေနကေတာ့ ဇာတ္ညႊန္းေကာင္းေကာင္း နဲ႔ ႐ိုက္ထားတဲ့ ႐ုပ္႐ွင္ ဇာတ္ကားေကာင္းေတြ အရမ္းကို ႐ွားသြားၿပီလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ႐ုပ္႐ွင္ကား တစ္ကားရဲ႕ အသက္က ဇာတ္ညႊန္းပဲ။ အဲဒါက က်ေနာ္ တစ္ေယာက္ထဲ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ထဲက ႐ုပ္႐ွင္နယ္ပယ္ထဲမွာ က်င္လည္ေနၾကတဲ့ အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာ႐ွင္ေတြ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ေျပာၾကပါတယ္။ ျမန္မာ႐ုပ္႐ွင္ ေလာက တိုးတက္ဖို႔အတြက္ မွီျငမ္းမဟုတ္တဲ့ မူရင္းဇာတ္ညႊန္း (Original Screenplay) ေရးႏိုင္တဲ့ သူေတြ မ်ားမ်ားေပၚထြက္လာဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါက ဇာတ္ညႊန္းအပိုင္းကိုပဲ ေျပာတာပါ။ တျခား ေျပာစရာအပိုင္းေတြကေတာ့ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အမ်ားႀကီးက်န္ပါေသးတယ္။
(၄) ေဟာလိ၀ုဒ္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ ႐ုပ္ရွင္ေလာက ကြာျခားမႈေတြဟာ ဘယ္အခ်က္ေတြက အဓိက က်မလဲ။ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္ ၃ ခ်က္ေလာက္ ရွင္းျပေပးပါ။ ကြာျခားမႈေတြထဲက ပထမဆံုး က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ … ျမန္မာျပည္မွာက ႐ုပ္ရည္႐ွိတဲ့ မင္းသား၊ မင္းသမီးေတြက ႐ုပ္႐ွင္ ေစ်းကြက္ရဲ႕ ထိပ္ဆံုးမွာ ေနရာယူထားတာျဖစ္ၿပီး၊ ေဟာလိ၀ုဒ္မွာက်ေတာ့ အတတ္ပညာ နဲ႔ နည္းပညာပိုင္းမွာ အားသာတဲ့သူေတြက ထိပ္ဆံုးမွာ ေနရာယူထားတာပါ။ ဒုတိယ အခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာက ႐ုပ္႐ွင္ရဲ႕ အသက္ျဖစ္တဲ့ ဇာတ္ညႊန္း တစ္ပုဒ္ကို တစ္ပတ္ကေန ၁ လ ေလာက္အထိပဲ အခ်ိန္ေပးၾကၿပီးေတာ့၊ ေဟာလိ၀ုဒ္မွာက်ေတာ့ ဇာတ္ညႊန္းတစ္ပုဒ္ကို ၆ လကေန၊ ၉ လ၊ တစ္ႏွစ္ အခ်ိန္ယူၿပီး ေရးၾကတာပါ။
(၅) အခု ကိုေက်ာ္သိခၤလည္း ၾကားမိမယ္ေပါ့။ မင္းသားဇဏ္ခီနဲ႔ ခရစၥတီးနားတို႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပည္တြင္းမွာ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေ၀ဖန္သံုးသပ္ေနၾကတာေတြ။ ဒီကိစၥအေပၚေကာ ဘယ္လိုျမင္မိသလဲ။ သူ႔ဘ၀ အေၾကာင္းကို တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ႐ုပ္႐ွင္ ျပန္႐ိုက္မယ္ဆိုတဲ့ ခရစၥတီးနား အတြက္ေတာ့ အခုေလာက္ဆိုရင္ ေခါင္းထဲမွာ ဇာတ္လမ္းက ေရးၿပီးေနေလာက္ၿပီ။ ဇာတ္ေကာင္ေတြ၊ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ေတြဆိုတာကလည္း သူ႔အလိုလုိ အဆင္သင့္ ေပၚလာေနတာဆိုေတာ့ သူ႔ဘက္က ဇာတ္အိမ္ဖြဲ႔ဖို႔ပဲ လိုေတာ့တာ...
အခုလိုျဖစ္ေနတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုလံုးကို ၿခံဳငံုၿပီးေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကို ၾကည့္ေနရသလိုပါပဲ။ က်ေနာ့္ မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ မင္းသားဇဏ္ခီ နဲ႔ ခရစၥတီးနာ ကို မင္းသား နဲ႔ မင္းသမီး။ သူတို႔အေပၚမွာ အျမင္ေစာင္းၿပီး မေကာင္းေျပာေနၾကတဲ့သူေတြက ဗီလိန္၊ သူတို႔ရဲ႕ အႏုပညာ အေပၚ အားေပးၿပီး ခ်ီးက်ဴးစကား ဆိုေနၾကတဲ့သူေတြက ဇာတ္ပို႔၊ ဇာတ္ရံေတြ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ သူ႔ဘ၀ အေၾကာင္းကို တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ႐ုပ္႐ွင္ ျပန္႐ိုက္မယ္ဆိုတဲ့ ခရစၥတီးနား အတြက္ေတာ့ အခုေလာက္ဆိုရင္ ေခါင္းထဲမွာ ဇာတ္လမ္းက ေရးၿပီးေနေလာက္ၿပီ။ ဇာတ္ေကာင္ေတြ၊ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ေတြဆိုတာကလည္း သူ႔အလိုလုိ အဆင္သင့္ ေပၚလာေနတာဆိုေတာ့ သူ႔ဘက္က ဇာတ္အိမ္ဖြဲ႔ဖို႔ပဲ လိုေတာ့တာ။
(၆) ျမန္မာျပည္မွာ ေပါကားေတြပဲ ၾကည့္ေနရတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ ပရိသတ္အတြက္ ဥပါယ္တံမ်ဥ္တို႔၊ မုျဒာေခၚသံတို႔ဆိုတာ ဖြင့္ခ်ဖို႔အတြက္ ခလုပ္တစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္လို႔ေကာ မထင္ဘူးလား။ ေျပာင္းလဲဖို႔ အမွန္တကယ္ လိုအပ္ေနတဲ့ ျမန္မာ့႐ုပ္႐ွင္ေလာကအတြက္ ဒီ ဇာတ္ကား ႏွစ္ကားက အမ်ားႀကီး အေထာက္အကူေပးပါတယ္။ ဒီ ႐ုပ္႐ွင္ ဇာတ္ကား ႏွစ္ကားက ျမန္မာႏိုင္ငံ ႐ုပ္႐ွင္ ေလာကို အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေစတဲ့ တြန္းအားေတြရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႐ုပ္႐ွင္ေလာကတစ္ခုလံုး အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ဒီ႐ုပ္႐ွင္ကား ႏွစ္ကား၊ ဒီ ဒါ႐ိုက္တာ၊ ဒီမင္းသား ႏွစ္ေယာက္ထဲ နဲ႔ေတာ့ မလံုေလာက္ေသးဘူးေပါ့ေလ။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ခရစၥတီးနား ခီ လို ၊ ထူးပိုင္ေဇာ္ဦး လို၊ အာကာလို ဒါ႐ိုက္တာမ်ိဳးေတြ၊ ဇဏ္ခီလို မင္းသားမ်ိဳးေတြ အမ်ားႀကီး ေပၚထြက္လာမွ ႐ုပ္႐ွင္ေလာကမွာ ႀကီးမားတဲ့ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျဖစ္လာမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
(၇) ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ အဆင့္နိမ့္က်ေနရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက မ်ဳိးစံုျဖစ္ႏုိင္ေပမယ့္ တကယ့္ အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္ဆုိရင္ ဘာေတြ ျဖစ္ႏုိင္မလဲ။က်ေနာ့္တစ္ဦးတည္းရဲ႕ ပုဂၢလိက အျမင္ နဲ႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ပထမ အခ်က္က ဇာတ္ညႊန္းေကာင္းေကာင္း ေရးႏိုင္တဲ့ သူေတြ နည္းသြားလို႔ပါ။ အရင့္အရင္ ဇာတ္ညႊန္းေကာင္းေတြ ေရးႏိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဇာတ္ညႊန္း ေရးဆရာတခ်ိဳ႕ဆိုရင္ အသက္ေတြလည္း ႀကီးကုန္ၾကၿပီ။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္လည္း ေရးတာ မ်ားလာေတာ့ ဇာတ္လမ္း၊ ဇာတ္အိမ္ေတြ ထပ္ကုန္တာလည္းပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ၾကာလာေလ အိုင္ဒီယာေတြ ခမ္းကုန္ေလ။ အဲဒီလိုလည္း ျဖစ္လာတတ္တယ္။ အဲဒီလို အေျခအေနမွာ ဇာတ္ညႊန္းေကာင္းေကာင္း ေရးႏိုင္တဲ့ ေနာက္ထပ္ လူငယ္ မ်ိဳဆက္သစ္ ဇာတ္ညႊန္းေရး ဆရာေတြ အလံုအေလာက္ ေပၚထြက္မလာတာကလည္း ျမန္မာ့႐ုပ္႐ွင္ေလာက အဆင့္ နိမ့္က်ေနရတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းအရင္းေတြထဲက တစ္ခုလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။
(၈) ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ေလာက တိုးတက္ေရးအတြက္ ထုတ္္လုပ္သူ၊ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ အေရးႀကီးဆံုးအပိုင္းဆိုရင္ေကာ။ ကိုယ့္အက်ိဳးကိုခ်ည္းပဲ မၾကည့္ပဲ နဲ႔ ႐ုပ္႐ွင္ တစ္ေလာကေလာကလံုးရဲ႕ မ်က္ႏွာ၊ ႐ုပ္႐ွင္ တစ္ေလာကလံုးရဲ႕ အက်ိဳးကို ၾကည့္ၾကရင္ ျမန္မာ ႐ုပ္႐ွင္ေလာက မတိုးတက္စရာ အေၾကာင္းမ႐ွိပါဘူး။
(၉) လက္ခံသူရွိလို႔ ျဖစ္တည္ေနေသးတဲ့ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ေလာကရဲ႕ အေျခအေနတိုးတက္ဖုိ႔ဆိုရင္ ပရိသတ္ေတြကေကာ ဘယ္လို ျဖစ္သင့္သလဲ။ ပရိသတ္ အားေပးမႈ မ႐ွိရင္ ဘယ္လိုမွ မရပ္တည္ႏိုင္ဘူး။ ပရိသတ္က မင္းသား၊ မင္းသမီး မ်က္ႏွာကိုပဲ ၾကည့္ၿပီး အားေပးရင္ ပ႐ိုဂ်ဴဆာ၊ ဒါ႐ိုက္တာေတြက ဇာတ္လမ္း၊ ဇာတ္ညႊန္း ေကာင္းတာ၊ မေကာင္းတာကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘူး။ နာမည္ႀကီး သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြပါရင္ ၿပီးေရာဆိုၿပီး ႐ိုက္ၾကမွာပဲ...
ဇာတ္ကားေကာင္းေတြကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ၿပီး အားေပးတဲ့ ပရိသတ္ေတြမ်ားလာရင္လည္း ႐ုပ္႐ွင္ေလာက တိုးတက္လာမွာပါ။ ထုတ္လုပ္သူေတြ၊ ဒါ႐ိုက္တာေတြ ဆိုတာကလည္း ပရိသတ္ရဲ႕ အားေပးမႈ နဲ႔ ရပ္တည္ေနၾကရတာပဲေလ။ ပရိသတ္ အားေပးမႈ မ႐ွိရင္ ဘယ္လိုမွ မရပ္တည္ႏိုင္ဘူး။ ပရိသတ္က မင္းသား၊ မင္းသမီး မ်က္ႏွာကိုပဲ ၾကည့္ၿပီး အားေပးရင္ ပ႐ိုဂ်ဴဆာ၊ ဒါ႐ိုက္တာေတြက ဇာတ္လမ္း၊ ဇာတ္ညႊန္း ေကာင္းတာ၊ မေကာင္းတာကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘူး။ နာမည္ႀကီး သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြပါရင္ ၿပီးေရာဆိုၿပီး ႐ိုက္ၾကမွာ ပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ပရိသတ္ေတြအေနနဲ႔လည္း မင္းသား၊ မင္းသမီးေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုခ်ည္း ၾကည့္တာမဟုတ္ဘဲ နဲ႔ ဇာတ္လမ္း၊ ဇာတ္ညႊန္း ေကာင္း၊ မေကာင္းကိုလည္း ၾကည့္ၿပီးေတာ့ အားေပးသင့္တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။
(၁၀) သီးျခားျဖည့္စြတ္ ေျပာဆုိခ်င္တာ ရွိရင္လည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ကေလး ေျပာေပးပါဦး။သီးျခား ေထြေထြထူးထူး ေျပာစရာေတာ့ မ႐ွိပါဘူး။ ျမန္မာ့ ႐ုပ္႐ွင္ ေလာကသား အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကို တစ္ေယာက္က မုဒိတာပြားၿပီး၊ စည္းစည္းလံုးလံုး၊ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔ ျမန္မာ ႐ုပ္႐ွင္ေလာကရဲ႕ အက်ိဳး၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အက်ိဳးကို ဆထက္ ထမ္းပိုး သယ္ပိုးႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းပါတယ္။
ေအာင္ထြန္းလင္း (ေအာက္ခ်င္းသစၥာ သတင္းေအဂ်င္စီ)
(ယခု ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခန္းအား ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္ထုတ္ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ ေန႔စဥ္သတင္းစာ၌ ေဖာ္ျပထားၿပီး ျဖစ္သည္။) 
